- ستیزه گری (سِ زَ / زِ گَ)
عمل ستیزه گر. عمل لجاج کننده
معنی ستیزه گری - جستجوی لغت در جدول جو
- ستیزه گری
عمل و حالت ستیزه کار
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یَهْ گَ)
لغت نامه دهخدا
حیله گری. فریبگری:
کرده اند از سیه گری خلقی
با همه کس پلاس با ما هم.
کمال الدین اسماعیل.
گرچه سپیدکاری است از همه روی کار تو
لیک قیامت است هم زلف تو در سیه گری.
خاقانی
کرده اند از سیه گری خلقی
با همه کس پلاس با ما هم.
کمال الدین اسماعیل.
گرچه سپیدکاری است از همه روی کار تو
لیک قیامت است هم زلف تو در سیه گری.
خاقانی
(سِ زَ / زِ)
لغت نامه دهخدا
عمل ستیزه کار. لجاجت. خصومت:
چونکه دید او ستیزه کاری من
ناشکیبی و بیقراری من.
نظامی.
بر وفق چنین خلافکاری
تسلیم به از ستیزه کاری.
نظامی.
رجوع به ستیزه کار شود
چونکه دید او ستیزه کاری من
ناشکیبی و بیقراری من.
نظامی.
بر وفق چنین خلافکاری
تسلیم به از ستیزه کاری.
نظامی.
رجوع به ستیزه کار شود
(سِ زَ / زِ گَ)
لغت نامه دهخدا
عنید. (ملخص اللغات حسن خطیب) (ترجمان القرآن). ظالم. متعدی:
گفت اگر مانم این ستیزه گر است
گر کشم این حساب از آن بتر است.
نظامی.
غضب ستیزه گر و عقل قهرمان درخواب
شتر گسسته مهار است و ساربان در خواب.
صائب
گفت اگر مانم این ستیزه گر است
گر کشم این حساب از آن بتر است.
نظامی.
غضب ستیزه گر و عقل قهرمان درخواب
شتر گسسته مهار است و ساربان در خواب.
صائب
(نَ / نِ زَ / زِ گَ)
لغت نامه دهخدا
رماحه. (صراح) (منتهی الارب). پیشۀ نیزه سازی. (ناظم الاطباء). عمل نیزه گر
زبان درازی بد زبانی کولیگری، غرشمالی زبان درازی بد زبانی (همچون زنان سلیطه)
بدزبانی، زبان درازی، پتیارگی، پرخاشگری، سلطه طلبی
ستیزه جو، ستیزه کار، ستیهنده، منازع
متضاد: صلحجو
متضاد: صلحجو